Grupa 8: Jak skutecznie zarządzać obowiązkami wynikającymi z NIS2. Obowiązki informacyjne, zarządzanie ryzykiem, bezpieczeństwo łańcucha dostaw

Podczas grupy roboczej zostały poruszone trzy kategorie wynikające z dyrektywy NIS2:

• Obowiązki informacyjne: zarządzanie i informowanie o incydentach bezpieczeństwa
• Zarządzanie ryzykiem: analiza, ewaluacja i aktualizacja ryzyka cyber
• Bezpieczeństwo łańcucha dostaw: ewaluacja i monitorowanie ryzyka cyber dla współpracujących z nami dostawców

W spotkaniu uczestniczyły osoby z dużym doświadczeniem w zakresie audytów bezpieczeństwa, oraz takie, które planują wdrożenie zadań wynikających z dyrektywy NIS2.

Dyskusja rozpoczęła się od tego w jaki sposób, obecnie podmioty zarządzają informacjami oraz na jakich zasadach odbywa się klasyfikacja, która informacja może nieść za sobą aspekt bezpieczeństwa. Uznano, że dla większości jednostek sektora publicznego wyzwaniem jest wykazywanie incydentów bezpieczeństwa, ze względu na niewystarczające narzędzia lub ich brak. Został poruszony temat urządzeń klasy SIEM, które w swojej ofercie mają możliwość zbierania, archiwizowania jak i korelacji informacji. Dodatkowo niektóre z nich są w stanie określić priorytet danego zdarzenia, z uwzględnieniem kontekstu biznesowego na podstawie np. ważności zasobu dla organizacji lub krytyczności procesu biznesowego. Uczestnicy dyskusji również zwrócili uwagę na audyty bezpieczeństwa, które powinny wykazywać potencjalne luki w organizacji, ale również powinny przekazywać wiedzę w jaki sposób takie luki zniwelować. Bardzo ciekawym aspektem tej debaty było podejście uczestników do informowania o incydentach bezpieczeństwa organizację przez pracowników. Padł pomysł wprowadzenia tzn. „Incident bounty”, które miało być odpowiednikiem „Bug bounty” w organizacjach. Czyli pracownicy poprzez zgłaszanie incydentów bezpieczeństwa mieliby otrzymywać gratyfikację. Poruszony był również aspekt napływu dużej ilości fałszywych alarmów wynikających z wdrożenia takiego rozwiązania. Grupa w większości stwierdziła, że w przypadku braku odpowiednich narzędzi IT „Lepiej aby pracownicy zgłaszali fałszywe alarmy i budowali w ten sposób własną świadomość, niż pomijali incydenty bezpieczeństwa i narażali organizację na ryzyko”. Uczestnicy zapytani o wnioski tej części debaty stwierdzili, że:

• Wprowadzone zmiany w NIS2 mogą mieć wpływ na zdolność operacyjną organizacji
• Potrzebne jest budowanie większej świadomości w organizacjach w zakresie świadomego korzystania z informacji i jej ochrony
• Należy poprawić poziom edukacji pracowników z obszaru cyberbezpieczeństwa

Następnie uczestnicy debaty, opowiedzieli o swoich doświadczeniach wynikających z zarzadzania ryzykiem. Jedne z uczestników nawiązał do sytuacji, kiedy informatyk, przez kilka dni tworzył rozbudowaną analizę ryzyka, która była aktualna przez jeden dzień, ponieważ została zbudowana statycznie przy wykorzystaniu arkuszy tekstowych. Uczestnicy stwierdzili, że na ten moment bardzo ciężko jest zbudować analizę ryzyka cyberzagrożeń wewnątrz organizacji, ponieważ nie ma sprecyzowanych wytycznych, na których taka analiza mogłaby się opierać. Omawiano dostępne narzędzia z zakresu analizy ryzyka i możliwości ich wykorzystania pod kątem spełnienia wymogów NIS2. Ustalono, że w zakresie cybrzagrożeń istnieją rozwiązania, które pozwalają na analizę ryzyka w czasie rzeczywistym, zawsze aktualną. Uczestnicy po dłuższej dyskusji nad sposobem zarządzania ryzykiem stwierdzili, że brakuje jasnych wytycznych, jednolitych koncepcji jak i metod do oceny ryzyka. Obawiają się zarzutów jednostek kontrolnych odnośnie niewłaściwej identyfikacji zagrożeń, oceny ryzyka oraz planowania działań zapobiegawczych.

Ostatni temat poruszony podczas debaty opierał się o bezpieczeństwo łańcucha dostaw. Uczestnicy wskazali na zapisy NIS2 precyzujące, że podmioty, które podlegają jej regulacjom, powinny wziąć pod uwagę specyficzne podatności każdego dostawcy (również dostawców usług). Oprócz oceny jakości i kosztów oferowanych przez nich produktów i usług, firmy, powinny również zwracać uwagę na stosowane przez dostawców procesy związane z cyberbezpieczeństwem czy ochroną informacji. Uczestnicy wskazali na możliwość wykazania łańcucha dostaw jako procesu biznesowego w organizacji. Każde przerwanie takiego łańcucha wiąże się z kosztami. Podczas dyskusji nawiązano do zarządzania ryzykiem w kontekście łańcucha dostaw, jak i w jaki sposób można wyznaczyć taką analizę oraz jak można w rzetelny sposób podejść do wyceny np. kosztów godziny awarii. Uczestnicy na koniec poruszanego tematu stwierdzili, że ewaluacja jak i monitorowanie ryzyka dostawców są kluczowe dla wzmocnienia bezpieczeństwa w łańcuchu dostaw.